کد مطلب:30342 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اعتقادات

انساني كه نمي تواند مرگ را تجربه كند، چگونه مي توان آن را بپذيرد و آسوده جان دهد؟

پذيرش امور تنها در ساية تجربه كردن حاصل نمي شود. خيلي از مسائل است كه به تجربه در نمي آيد، گرچه در خصوص مرگ فرموده اند: موتوا قبل أن تموتوا؛ پيش از اين كه بميريد، مرگ را تجربه كنيد. با قدرت اراده فرض كنيد مرده ايد، اينك در برابر مشكلات عديده واقع شده ايد، تا باعث بيداري و آگاهي شود و يا واقعاً خلع روح كنيد، كه اين عمل مخصوص اولياي خدا است. در هر صورت عقل مرگ را مي پذيرد. البته يكي از مشكل ترين مسائل آدمي معماي مرگ است كه از دير باز ذهن بشر را به خود مشغول داشته است. بوعلي سينا نابغة شرق در برابر معماي مرگ زانوي عجز به زمين زده و مي گويد:

از قعــر گــِل سيــاه تــا اوج زُحــَل كردم همه مشكلات گيتي را حل

بيـرون جَستـم ز قيـد هـر مكر و حِيَل هر بند گشـوده شد مگر بند أجل

در روايات حقيقت مرگ ترسيم شده است. از امام سجاد(ع) سؤال كردند: مرگ چيست؟ حضرت فرمود: براي مؤمن مانند كندن لباس چركين و پر حشرات و گشودن غُل و زنجيرهاي سنگين و تبديل آن به فاخر ترين لباس ها و خوشبوترين عطرها و راهوارترين مركب ها و مناسب ترين منزل ها است. براي كافر مانند كندن لباسي است فاخر و انتقال از منزل هاي مورد علاقه و تبديل آن به چرك ترين و خشن ترين لباس ها و وحشتناك ترين منزل ها و بزرگ ترين عذاب ها . [3]

از امام جواد(ع) نيز همين سؤال شد فرمود: مرگ همان خوابي است كه هر شب به سراغ شما مي آيد، جز اين كه مدتش طولاني است و انسان از آن بيدار نمي شود تا روز قيامت .[4]

با اين نگرش انسان از مرگ نمي ترسد و احساس وحشت نمي كند. امام هادي(ع) به عيادت يكي از اصحابش رفت، در حالي كه او از مرگ مي ترسيد و مي گريست. حضرت فرمود: بندة خدا، تو از مرگ مي ترسي، به خاطر آن كه حقيقت مرگ را نمي شناسي. سپس حضرت مرگ را به حمام تميزي تشبيه فرمود كه انسان آلوده اي وارد آن مي شود و پاك مي گردد.[5]

[3] تفسير نمونه، ج 22، ص 262.

[4] بحارالانوار، ج 6، ص 155.



[5] همان، ج 6، ص 156.